اعمال مشتركه ماه رمضان               از کتاب شریف مفاتیح الجنان
---------------------------------------------------------------------------------------
اعمال مشتركه این ماه چهار قسم است : قسم اوّل اعمالى است كه در هر شب و روز این ماه بجا آورده مى شود
دعا بعد از هر فریضه
سیّد بن طاوس روایت كرده از حضرت امام جعفر صادق و امام موسى كاظم عَلیهِماالسَّلام كه فرمودند مى گوئى در ماه رَمَضان

از اوّل تا به آخر آن بعد از هر فریضه : اَللّهُمَّ ارْزُقْنى حَجَّ بَیْتِكَ الْحَرامِ فى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا روزیم گردان حج خانه كعبه را در

عامى هذا وَفى كُلِّ عامٍ ما اَبْقَیْتَنى فى یُسْرٍ مِنْكَ وَعافِیَةٍ وَسَعَةِ

این سال و در هر سال تا زنده هستم در آسایش و تندرستى از جانب تو و وسعت

رِزْقٍ وَلا تُخْلِنى مِنْ تِلْكَ الْمواقِفِ الْكَریمَةِ وَالْمَشاهِدِ الشَّریفَةِ

روزى و دورم مكن از این اماكن گرامى و مشاهد شریفه

وَزِیارَةِ قَبْرِ نَبِیِّكَ صَلَواتُكَ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَفى جَمیعِ حَوائِجِ الدُّنْیا

و زیارت قبر پیامبرت كه درود تو بر او و آلش باد در همه حاجتهاى دنیا

وَالا خِرَةِ فَكُنْ لى اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاَمْرِ

و آخرتم پشتیبان من باش خدایا از تو خواهم در آنچه بنا هست درباره اش حكم فرمائى و مقدر كنى در آن فرمان

الْمَحْتُومِ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ اَنْ

حتمى و مسلم در شب قدر از آن تقدیرى كه برگشت ندارد و تغییر نپذیرد كه

تَكْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِكَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْكُورِ سَعْیُهُمُ

مرا از حاجیان خانه محترم كعبه ات ثبت فرمایى آن حاجیانى كه حجشان درست و سعیشان مورد تقدیر و سپاس است

الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ وَاجْعَلْ فیما تَقْضى

و گناهانشان آمرزیده و كارهاى بدشان بخشیده شده است و قرار ده در همان قضا

وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ رِزْقى وَتُؤ دِّى عَنّى اَمانَتى

و تقدیراتت كه عمر مرا طولانى گردانى و روزیم را فراخ كنى و امانت و قرضم را

وَدَیْنى آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

اداء فرمائى ، اجابت فرما اى پروردگار جهانیان * * * * * * * * * * * * * * * *

دعای عقب نمازهاى فریضه

و مى خوانى عقب نمازهاى فریضه : یا عَلِىُّ یا عَظیمُ یا غَفُورُ یا رَحیمُ اَنْتَ الرَّبُّ الْعَظیمُ الَّذى لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَى ءٌ

اى والا اى بزرگ اى آمرزنده اى مهربان تویى پروردگار بزرگى كه نیست مانند او چیزى

وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ وَهذا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَكَرَّمْتَهُ وَشَرَّفْتَهُ وَفَضَّلْتَهُ

و او شنوا و بینا است و این ماهى است كه آنرا بزرگ و گرامى داشته و او را شرافت و برترى داده اى

عَلَى الشُّهُورِ وَهُوَ الشَّهْرُ الَّذى فَرَضْتَ صِیامَهُ عَلَىَّ وَهُوَ شَهْرُ

بر ماههاى دیگر و این ماهى است كه روزه آن را بر من واجب كرده و این ماه

رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى

رمضان است همان ماهى كه قرآن را در آن فرو فرستادى آن قرآنى كه راهنماى مردم و نشانه هاى روشنى از هدایت

وَالْفُرْقانِ وَجَعَلْتَ فیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها خَیْراً مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ فَیا

و جدا ساختن (میان حق و باطل ) است و قراردادى در این ماه شب قدر را و آن را بهتر از هزار ماه كردى پس اى

ذَالْمَنِّ وَلا یُمَنُّ عَلَیْكَ مُنَّ عَلَىَّ بِفَكاكِ رَقَبَتى مِنَ النّارِ فیمَنْ تَمُنُّ

منت دارى كه كسى بر تو منت ندارد منت نه بر من به آزاد ساختنم از آتش در میان آنانكه

عَلَیْهِ وَاَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

بر آنها منت نهى و داخل بهشتم گردان برحمتت اى مهربانترین مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعا بعد از هر نماز واجب نقل از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله
شیخ كفعمى درمصباح و بلد الا مین و شیخ شهید در مجموعه خود از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله نقل كرده اند كه آن حضرت فرمود هركه این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجبى بخواند حق تعالى بیامرزد گناهان

او را تا روز قیامت و دعا این است : اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * *خدایا بفرست بر خفتگان در گور نشاط و سرور

اَللّهُمَّ اَغْنِ كُلَّ فَقیرٍ اَللّهُمَّ اَشْبِعْ كُلَّ جایِعٍ اَللّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْیانٍ

خدایا دارا كن هر ندارى را خدایا سیر كن هر گرسنه اى را خدایا بپوشان هر برهنه را

اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ كُلِّ مَدینٍ اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ اَللّهُمَّ رُدَّ

خدایا ادا كن قرض هر قرضدارى را خدایا بگشا اندوه هر غمزده را خدایا به وطن بازگردان هر

كُلَّ غَریبٍ اَللّهُمَّ فُكَّ كُلَّ اَسیرٍ اَللّهُمَّ اَصْلِحْ كُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ

دور از وطنى را خدایا آزاد كن هر اسیرى را خدایا اصلاح كن هر فسادى را از كار

الْمُسْلِمینَ اَللّهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَریضٍ اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناكَ اَللّهُمَّ

مسلمین خدایا درمان كن هر بیمارى را خدایا ببند رخنه فقر ما را به وسیله دارائى خود خدایا

غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِكَ اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَاَغْنِنا مِنَ

بدى حال ما را بخوبى حال خودت مبدل كن خدایا ادا كن از ما قرض و بدهیمان را و بى نیازمان كن از

الْفَقْرِ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ

ندارى كه راستى تو بر هر چیز توانائى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعاى حجّ از حضرت صادق علیه السلام
و شیخ كلینى در كافى روایت كرده از ابو بصیر كه حضرت صادق علیه السلام در ماه رمضان این دعا رامى خواند

اَللّهُمَّ اِنّى بِكَ وَمِنْكَ اَطْلُبُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا من بوسیله تو و از شخص تو مى جویم

حاجَتى وَمَنْ طَلَبَ حاجَةً اِلىَ النّاسِ فَاِنّى لا اَطْلُبُ حاجَتى اِلاّ

حاجتم را و هر كه حاجت خویش از مردم مى جوید ولى من نجویم حاجتم را جز

مِنْكَ وَحْدَكَ لا شَریكَ لَكَ وَاَسْئَلُكَ بِفَضْلِكَ وَرِضْوانِكَ اَنْ تُصَلِّىَ

از تو تنها كه شریكى ندارى و از تو خواهم به حق فضل و خوشنودیت كه درود فرستى

عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ وَاَنْ تَجْعَلَ لى فى عامى هذا اِلى بَیْتِكَ

بر محمد و خاندان او و اینكه در این سال براى رسیدن من به خانه

الْحَرامِ سَبیلاً حِجَّةً مَبْرُورَةً مُتَقبَّلَةً زاكِیَةً خالِصَةً لَكَ تَقَرُّ بِها عَیْنى

محترمت كعبه راهى قرار دهى كه حجى صحیح و پذیرفته و پاكیزه و خالص براى تو انجام دهم آن چنانكه دیده ام

وَتَرْفَعُ بِها دَرَجَتى وَتَرْزُقَنى اَنْ اَغُضَّ بَصَرى وَاَنْ اَحْفَظَ فَرْجى

بدان روشن شود و درجه ام بدان بالا رود و روزیم كن كه دیده ام را بپوشانم و عورتم را (از گناه ) نگهدارم

وَاَنْ اَكُفَّ بِها عَنْ جَمیعِ مَحارِمِكَ حَتّى لایَكُونَ شَى ءٌ آثَرَ عِنْدى

و خود را از همه كارهاى حرام تو باز دارم تا بدان حد كه هیچ چیزى در پیش من محبوبتر

مِنْ طاعَتِكَ وَخَشْیَتِكَ وَالْعَمَلِ بِما اَحْبَبْتَ وَالتَّرْكِ لِما كَرِهْتَ

از اطاعت و ترس از تو و انجام آنچه دوست دارى و نكردن آنچه را ناخوش دارى

وَنَهَیْتَ عَنْهُ وَاجْعَلْ ذلِكَ فى یُسْرٍ وَیَسارٍ وَعافِیَةٍ وَما اَنْعَمْتَ بِهِ

و آنرا قدغن كرده اى نباشد و قرار ده همه اینها را در گشایش و آسودگى و تندرستى با هر چه نعمت كه

عَلَىَّ وَاَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ وَفاتى قَتْلاً فى سَبیلِكَ تَحْتَ رایَةِ نَبِیِّكَ

به من داده اى و از تو خواهم كه مرگ مرا كشته شدن در راهت قرار دهى كه در زیر پرچم پیغمبرت

مَعَ اَوْلِیاَّئِكَ وَاَسْئَلُكَ اَنْ تَقْتُلَ بى اَعْداَّئَكَ وَاَعْداَّءَ رَسُولِكَ وَاَسْئَلُكَ

با دوستانت كشته شوم و از تو خواهم كه دشمنان خود و دشمنان پیامبرت را بدست من بكشى و از تو خواهم

اَنْ تُكْرِمَنى بِهَوانِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَلا تُهِنّى بِكَرامَةِ اَحَدٍ مِنْ

كه مرا گرامى دارى بخوار كردن هر یك از خلق خود كه خواهى ولى خوارم نكنى به گرامى داشتن هیچیك از

اَوْلِیاَّئِكَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى مَعَ الرَّسُولِ سَبیلاً حَسْبِىَ اللّهُ ما شاَّءَ اللّهُ

دوستانت خدایا قرار ده براى من با پیامبرت راهى خدا مرا بس است و آنچه خواهد شود

مؤ لف گوید: كه این دعاء موسوم به دعاى حجّ است سیّد در اقبال از حضرت صادق علیه السلام روایت كرده خواندن آن را در شبهاى ماه رمضان بعد از مغرب و كفعمى در بلدالا مین گفته كه مستحب است خواندن آن در هر روز از ماه رمضان و در شب اوّل نیز و شیخ مفید در مقنعه براى خصوص شب اوّل نقل كرده بعد از نماز مغرب
و بدانكه بهترین اعمال در شبها و روزهاى ماه مبارك رمضان خواندن قرآن است و بسیار باید خواند چه آنكه قرآن در این ماه نازل شده است و وارد شده كه هر چیزى را بهاریست و بهار قرآن ماه رمضانست و در ماههاى دیگر هر ماهى یك ختم سنت است و اقلّش شش روز است و در ماه رمضان در هر سه روز یك ختم سنّت است و اگر روزى یك ختم تواند بكند خوبست علامه مجلسى رَحَمهُاللّهُ فرموده كه در حدیث است كه بعضى از ائمّه عَلیهمُ السلام در این ماه چهل ختم قرآن و زیاده مى كردند و اگر هر ختم قرآنى را ثوابش را به روح مقدّس ‍ یكى از چهارده معصوم عَلیهمُ السلام هدیّه كند ثوابش مضاعف گردد و از روایتى ظاهر مى شود كه اجر چنین كسى آن است كه با ایشان باشد در روز قیامت و دراین ماه دعا وصلوات و استغفار بسیار باید نمود و لااِلهَ اِلا اللّهُ بسیار باید گفت و روایت شده كه جناب امام زین العابدین علیه السلام چون ماه رمضان داخل مى شد تكلّم نمى كرد مگر به دعاء و تسبیح و استغفار و تكبیر و باید اهتمام بسیار نمود به عبادت و نافله هاى شب و روز .
برای ما هم دعا کنید

هشتم بخواند این مناجات مرویّه از ابن خالویه را كه نقل كرده و گفته این مناجات حضرت امیرالمؤ منین و امامان از فرزندان او است كه در ماه شعبان مى خواندند:

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُكَ وَاْسمَعْ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و بشنو دعایم را هنگامى كه تو را خوانم و بشنو

نِدائى اِذا نادَیْتُكَ وَاَقْبِلْ عَلىَّ اِذا ناجَیْتُكَ فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْكَ وَوَقَفْتُ

صدایم را هر گاه تو را صدا زنم و رو به من كن هرگاه با تو راز گویم زیرا من به سوى تو گریختم و پیش رویت

بَیْنَ یَدَیكَ مُسْتَكیناً لَكَ مُتَضرِّعاً اِلَیْكَ راجِیاً لِما لَدَیْكَ ثَوابى

ایستادم در حال بیچارگى و فروتنى به درگاهت و امیدوارم ثوابم را كه در پیش تو است

وَتَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَتَخْبُرُ حاجَتى وَتَعْرِفُ ضَمیرى وَلا یَخْفى

و تو آنچه را من در دل دارم مى دانى و حاجتم را آگاهى و از نهادم باخبرى

عَلَیْكَ اَمْرُ مُنْقَلَبى وَمَثْواىَ وَما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقى واَتَفَوَّهُ

و سرانجام كار و سرمنزل من بر تو روشن است و نیز آنچه را مى خواهم از گفتارم بدان لب گشایم و آن طلبى

بِهِ مِنْ طَلِبَتى وَاَرْجُوهُ لِعاقِبَتى وَقَدْ جَرَتْ مَقادیرُكَ عَلَىَّ یا سَیِّدى

را كه مى خواهم به زبان آرم و امید آن را براى سرانجام كارم دارم ، اى آقاى من مقدّرات

فیما یَكُونُ مِنّى اِلى آخِرِ عُمْرى مِنْ سَریرَتى وَعَلانِیَتى وَبِیَدِكَ لا

تو بر من جارى گشته در آنچه از من تا آخر عمر سر زند چه از كارهاى پنهانم و چه آشكارم و بدست تو است نه

بِیَدِ غَیْرِكَ زِیادَتى وَنَقْصى وَنَفْعى وَضَرّى اِلهى اِنْحَرَمْتَنى فَمَنْ

به دست دیگرى كم و زیاد شدن و سود و زیان من خدایا اگر توام محروم كنى پس كیست

ذَاالَّذى یَرْزُقُنى وَاِنْ خَذَلْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى یَنْصُرُنى اِلهى اَعُوذُ

كه روزیم دهد و اگر تو خوارم كنى پس كیست كه یاریم دهد خدایا پناه برم

بِكَ مِنَ غَضَبِكَ وَحُلُولِ سَخَطِكَ اِلهى اِنْ كُنْتُ غَیْرَ مُسْتَاْهِلٍ

به تو از خشمت و فرو ریختن عذابت خدایا اگر من شایستگى رحمت تو را ندارم

لِرَحْمَتِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلىَّ بِفَضْلِ سِعَتِكَ اِلهى كَاَنّى

ولى تو شایسته آنى كه از زیاده بخششت به من احسان كنى خدایا خود را چنان

بِنَفْسى واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْكَ وَقَدْ اَظَلَّها حُسْنُ تَوَكُّلى عَلَیْكَ فَقُلْتَ ما

مى نگرم كه گویا در برابرت ایستاده و آن توكل نیكویى كه بر تو دارم بر سر من سایه افكنده و تو نیز آنچه را

اَنْتَ اَهْلُهُ وَتَغَمَّدْتَنى بِعَفْوِكَ اِلهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْكَ

شایسته آنى درباره من فرموده و مرا در سراپرده عفو خویش پوشانده اى خدایا اگر بگذرى پس كیست

بِذلِكَ وَاِنْ كانَ قَدْ دَنا اَجَلى وَلَمْ یُدْنِنى مِنْكَ عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ

كه از تو بدین كار سزاوارتر باشد و اگر مرگم نزدیك شده و عملم مرا به تو نزدیك نكرده من به ناچار قرار مى دهم

الاِقْرارَ بِالذَّنْبِ اِلَیْكَ وَسیلَتى اِلهى قَدْ جُرْتُ عَلى نَفْسى فِى

اقرار به گناه را وسیله خویش به درگاهت خدایا من بر خویشتن ستم كردم در

النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها اِلهى لَمْ یَزَلْ بِرُّكَ عَلَىَّ اَیّامَ

آن توجهى كه بدان كردم پس واى بر او اگر نیامرزیش خدایا پیوسته در دوران زندگى نیكى تو

حَیوتى فَلا تَقْطَعْ بِرَّكَ عَنّى فى مَماتى اِلهى كَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ

بر من مى رسد پس نیكیت را در هنگام مرگ نیز از من مگیر خدایا من چگونه ماءیوس شوم از اینكه پس از مرگ مورد حسن

نَظَرِكَ لى بَعْدَ مَماتى وَاَنْتَ لَمْ تُوَلِّنى اِلاّ الْجَمیلَ فى حَیوتى اِلهى

نظر تو واقع گردم در صورتى كه در دوران زندگیم جز به نیكى سرپرستیم نكردى خدایا

تَوَلَّ مِنْ اَمْرى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَعُدْ عَلَىَّ بِفَضْلِكَ عَلى مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ

سرپرستى كن كار مرا چنانچه تو شایسته آنى و توجه كن بر من به فضل خویش كه همچون گنهكارى هستم

جَهْلُهُ اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنُوباً فِى الدُّنْیا وَاَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها

كه نادانیش سراپا او را فراگرفته خدایا براستى تو گناهانى را در دنیا بر من پوشاندى كه من به پوشاندن آنها

عَلَىَّ مِنْكَ فى الاُْخْرى اِذْ لَمْ تُظْهِرْها لاَِحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصّالِحینَ

در آخرت محتاج ترم (در دنیا پوشاندى ) با اینكه آشكارش نكردى براى هیچیك از بندگان شایسته ات

فَلاتَفْضَحْنى یَوْمَ الْقِیمَةِ عَلى رُؤُسِ الاْشْهادِ اِلهى جُودُكَ بَسَطَ

اى خدا پس در روز قیامت در برابر دیدگان مردم مرا رسوا مكن خدایا جود و بخششت

اَمَلى وَعَفْوُكَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلى اِلهى فَسُرَّنى بِلِقاَّئِكَ یَوْمَ تَقْضى

آرزویم را گستاخ كرده و گذشت تو برتر است از عمل من خدایا مرا در آن روزى

فیهِ بَیْنَ عِبادِكَ اِلهى اعْتِذارى اِلَیْكَ اِعْتِذارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ

كه میان بندگانت داورى كنى به دیدارت مسرور ساز خدایا عذرخواهى من به درگاهت عذرخواهى كسى است كه بى نیاز

قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرى یا اَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ اِلَیْهِ الْمُسیئُونَ اِلهى

نشده از پذیرفتن عذرش پس عذر مرا بپذیر اى بزرگوارترین كسى كه گنهكاران به درگاهش معذرت خواهى كنند خدایا

لا تَرُدَّ حاجَتى وَلا تُخَیِّبْ طَمَعى وَلا تَقْطَعْ مِنْكَ رَجاَّئى وَاَمَلى

حاجتم را بازمگردان و طمعم را به نومیدى مكشان و امید و آرزویم را از درگاهت قطع مفرما

اِلهى لَوْ اَرَدْتَ هَوانى لَمْ تَهْدِنى وَلَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتى لَمْ تُعافِنى

خدایا اگر خوارى مرا خواسته بودى راهنمائیم نمى كردى و اگر رسوائیم را مى خواستى تندرستیم نمى دادى

اِلهى ما اَظُنُّكَ تَرُدُّنى فى حاجَةٍ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى طَلَبِها مِنْكَ

خدایا گمان ندارم كه مرا بازگردانى در مورد حاجتى كه عمر خویش را در خواستن آن از تو سپرى كردم

اِلهى فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً داَّئِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَلا یَبیدُ كَما تُحِبُّ

خدایا ستایش خاص تو است ستایش ابدى جاویدان همیشگى كه فزون شود ولى كم نگردد بدان نحو كه دوست دارى

وَتَرْضى اِلهى اِنْ اَخَذْتَنى بِجُرْمى اَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ وَاِنْ اَخَذْتَنى

و خوشنود شوى خدایا اگر مرا به جنایتم ماءخوذ دارى من هم تو را به عفوت بگیرم و اگر به گناهم

بِذُنُوبى اَخَذْتُكَ بِمَغْفِرَتِكَ وَاِنْ اَدْخَلْتَنىِ النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى

بگیرى من هم تو را به آمرزشت بگیرم و اگر به دوزخم ببرى بدوزخیان اعلام مى كنم كه من

اُحِبُّكَ اِلهى اِنْ كانَ صَغُرَ فى جَنْبِ طاعَتِكَ عَمَلى فَقَدْ كَبُرَ فى

تو را دوست دارم خدایا اگر عمل من در جنب اطاعت تو كوچك است ولى آرزویم در

جَنْبِ رَجاَّئِكَ اَمَلى اِلهى كَیْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحْروماً

كنار امید تو بزرگ است خدایا چگونه من از پیش تو محروم برگردم

وَقَدْ كانَ حُسْنُ ظَنّى بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً اِلهى

با اینكه چنان حسن ظنى من به جود و بخششت داشتم كه مرا مورد رحمت خویش قرار داده با نجات بازم خواهى گرداند خدایا

وَقَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَاَبْلَیْتُ شَبابى فى سَكْرَةِ

من عمرم را در حرص غفلت از تو سپرى كردم و جوانیم را در مستى دورى از تو

التَّباعُدِ مِنْكَ اِلهى فَلَمْ اَسْتَیْقِظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِكَ وَرُكُونى اِلى

از بین بردم و از اینرو خدایا بیدار نشدم در آن روزگارى كه به كرم تو مغرور بودم و به راه خشم

سَبیلِ سَخَطِكَ اِلهى وَاَنَا عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْكَ

تو متمایل گشته بودم خدایا من بنده تو و فرزند بنده توام كه در برابرت ایستاده و

مُتَوَسِّلٌ بِكَرَمِكَ اِلَیْكَ اِلهى اَنَا عَبْدٌ اَتَنَصَّلُ اِلَیْكَ مِمَّا كُنْتُ

به وسیله كرم تو به درگاهت توسل جویم خدایا من بنده اى هستم كه مى خواهم از آلودگى آنچه بدان با

اُواجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیائى مِنْ نَظَرِكَ وَاَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ اِذِ

تو روبرو شدم از بى حیایى خودم در پیش روى تو خود را پاك سازم و از تو گذشت مى خواهم زیرا

الْعَفْوُ نَعْتٌ لِكَرَمِكَ اِلهى لَمْ یَكُنْ لى حَوْلٌ فَانْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِكَ

گذشت وصف شناساى كرم تو است خدایا من آن نیرویى كه بتوانم بوسیله آن خود را از نافرمانیت منتقل سازم ندارم

اِلاّ فى وَقْتٍ اَیْقَظْتَنى لِمَحَبَّتِكَ وَكَما اَرَدْتَ اَنْ اَكُونَ كُنْتُ فَشَكَرْتُكَ

مگر در آن وقت كه تو براى دوستیت بیدارم كنى و آن طور كه خواهى باشم پس تو را سپاس گویم كه مرا

بِاِدْخالى فى كَرَمِكَ وَلِتَطْهیرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْكَ اِلهى

در كرم خویش داخل كردى و دلم را از چركیهاى بى خبرى و غفلت از خویش پاكیزه ساختى خدایا

اُنْظُرْ اِلَىَّ نَظَرَ مَنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَكَ وَاْستَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَاَطاعَكَ یا

به من بنگر نگریستن كسى كه او را خوانده اى و او پاسخت داده و به یارى خویش به كارش واداشته اى و فرمانبریت كرده

قَریبَاً لا یَبْعُدُ عَنِ المُغْتَرِّ بِهِ وَیا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَهُ

اى نزدیكى كه دور نگردى از آن كس كه بدو مغرور گشته و اى بخشنده اى كه بخل نورزد از آنكس كه امید نیكیش دارد

اِلهى هَبْ لى قَلْباً یُدْنیهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَلِساناً یُرْفَعُ اِلَیْكَ صِدْقُهُ

خدایا دلى به من بده كه اشتیاقش به تو موجب نزدیكیش به تو گردد و زبانى كه صدق گفتارش

وَنَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ اِلهى إ نَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَمَنْ

بسوى تو بالا آید و نظر حقیقت بینى كه همان حقیقتش او را به تو نزدیك گرداند خدایا كسى كه بوسیله تو شناخته شد گمنام نیست

لاذَ بِكَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَمَنْ اَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوكٍ اِلهى اِنَّ مَنِ

و كسى كه به تو پناهنده شد خوار نیست و كسى كه تو بسویش رو كنى بنده دیگرى نخواهد بود خدایا براستى

انْتَهَجَ بِكَ لَمُسْتَنیرٌ وَاِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ لَمُسْتَجیرٌ وَقَدْ لُذْتُ بِكَ یا

هركس به تو راه جوید راهش روشن است و هر كه به تو پناه جوید پناه دارد و من اى خدا به تو پناه آورده ام

اِلهى فَلا تُخَیِّبْ ظَنّى مِنْ رَحْمَتِكَ وَلا تَحْجُبْنى عَنْ رَاْفَتِكَ اِلهى

پس گمانى را كه به رحمتت دارم نومید مكن و از مهر خویش منعم مكن خدایا

اَقِمْنى فى اَهْلِ وِلایَتِكَ مُقامَ مَنْ رَجَا الزِّیادَةَ مِنْ مَحَبَّتِكَ اِلهى

جاى مرا در میان دوستدارانت جاى آن دسته از ایشان قرار ده كه امید افزایش دوستیت را دارند خدایا

وَاَلْهِمْنى وَلَهاً بِذِكْرِكَ اِلى ذِكْرِكَ وَهِمَّتى فى رَوْحِ نَجاحِ اَسْماَّئِكَ

در دلم انداز شیدایى و شیفتگى ذكر خود را پیاپى و همتم را در نشاط فیروز شدن اسمائت

وَمَحَلِّ قُدْسِكَ اِلهى بِكَ عَلَیْكَ اِلاّ اَلْحَقْتَنى بِمَحَلِّ اَهْلِ طاعَتِكَ

و محل قدست قرار ده خدایا به حق خودت بر خودت سوگند كه مرا به محل فرمانبرداریت و جایگاه

وَالْمَثْوَى الصّالِحِ مِنْ مَرْضاتِكَ فَاِنّى لا اَقْدِرُ لِنَفْسى دَفْعاً وَلا

شایسته اى از مقام خوشنودیت برسانى زیرا كه من قادر بر دفع چیزى از خود نیستم و

اَمْلِكُ لَها نَفْعاً اِلهى اَنَا عَبْدُكَ الضَّعیفُ الْمُذْنِبُ وَمَمْلُوكُكَ الْمُنیبُ

مالك سودى هم برایش نیستم خدایا من بنده ناتوان گنهكار تو و مملوك زارى و توبه كننده به درگاهت هستم

فَلا تَجْعَلْنى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَحَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ

پس مرا در زمره كسانى كه روى از آنها گرداندى و غفلتشان مانع از گذشت تو گشته قرارم مده

اِلهى هَبْ لى كَمالَ الاِنْقِطاعِ اِلَیْكَ وَاَنِرْ اَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِیاَّءِ نَظَرِها

خدایا بریدن كاملى از خلق بسوى خود به من عنایت كن و دیده هاى دلمان را به نور توجهشان

اِلَیْكَ حَتّى تَخْرِقَ اَبْصارُ الْقُلوُبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ اِلى مَعْدِنِ

به سوى خود روشن گردان تا دیده هاى دل پرده هاى نور را پاره كند و به مخزن اصلى

الْعَظَمَةِ وَتَصیرَ اَرْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ اِلهى وَاجْعَلْنى مِمَّنْ

بزرگى و عظمت برسد و ارواح ما آویخته به عزت مقدست گردد خدایا قرارم ده از كسانى كه او را خواندى

نادَیْتَهُ فَاَجابَكَ وَلاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ فَناجَیْتَهُ سِرّاً وَعَمِلَ لَكَ

و پاسخت داد و در معرض توجه قرارش دادى و او در برابر جلال تو مدهوش گشت و از این رو در پنهانى با او به راز گویى پرداختى ولى

جَهْراً اِلهى لَمْ اُسَلِّطْ عَلى حُسْنِ ظَنّى قُنُوطَ الاْیاسِ وَلاَ انْقَطَعَ

او آشكارا برایت كار كرد خدایا به خوش بینى من ناامیدى را مسلط مكن و امیدم را كه به

رَجاَّئى مِنْ جَمیلِ كَرَمِكَ اِلهى اِنْ كانَتِ الْخَطایا قَدْ اَسْقَطَتْنى

كرم نیكویت دارم قطع مكن خدایا اگر خطاهایم مرا از نظرت انداخته

لَدَیْكَ فَاصْفَحْ عَنّى بِحُسْنِ تَوَكُّلى عَلَیْكَ اِلهى اِنْ حَطَّتْنِى الذُّنُوبُ

پس بدان اعتماد خوبى كه به تو دارم از من درگذر خدایا اگر گناهانم

مِنْ مَكارِمِ لُطْفِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْیَقینُ اِلى كَرَمِ عَطْفِكَ اِلهى اِنْ اَنامَتْنِى

بواسطه بزرگواریهاى لطفت مرا بى مقدار ساخته ولى در عوض یقین به بزرگ توجه تو مرا هشیار كرده خدایا اگر

الْغَفْلَةُ عَنِ الاِسْتْعِدادِ لِلِقاَّئِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْمَعْرِفَةُ بِكَرَمِ آلاَّئِكَ

بى خبرى از آماده شدن براى دیدارت مرا به خواب فرو برده ولى در عوض معرفت به بزرگ نعمتهایت مرا بیدار كرده

اِلهى اِنْ دَعانى اِلَى النّارِ عَظیْمُ عِقابِكَ فَقَدْ دَعانى اِلَى الْجَنَّةِ

خدایا اگر بزرگ كیفرت مرا به دوزخ مى خواند ولى در مقابل پاداش فراوانت مرا به بهشت

جَزیلُ ثَوابِكَ اِلهى فَلَكَ اَسْئَلُ وَاِلَیْكَ اَبْتَهِلُ وَاَرْغَبُ وَاَسْئَلُكَ اَنْ

دعوت مى كند خدایا پس از تو خواهم و بسوى تو زارى كنم و بگرایم و از تو خواهم كه

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِكَرَكَ وَلا

درود فرستى بر محمد و آل محمد و مرا از كسانى قرارم دهى كه پیوسته به یاد تواند و

ویَنْقُضُ عَهْدَكَ وَلایَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَلا یَسْتَخِفُّ بِاَمْرِكَ اِلهى

پیمانت را نمى شكنند و از شكر تو غافل نشوند و دستور تو را سبك نشمارند خدایا

وَاَلْحِقْنى بِنُورِ عِزِّكَ الاْبْهَجِ فَاَكُونَ لَكَ عارِفاً وَعَنْ سِواكَ مُنْحَرِفاً

برسان مرا به نور درخشان عزتت تا عارف به ذاتت باشم و از غیر تو روگردان باشم

وَمِنْكَ خاَّئِفاً مُراقِباً یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ

و از تو ترسان و نگران باشم اى صاحب جلالت و بزرگوارى و درود خدا بر محمد

رَسُولِهِ وَ الِهِ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً كَثیراً و این از مناجاتهاى جَلیلُ الْقَدْر

پیامبرش و بر آل پاكش باد و سلام بسیار بر ایشان باد

* * * * * * * * * * * * * * * * * *

اَئمه عَلیهمُ السلام است و بر مضامین عالیه مشتمل است و در هر وقت كه حضور قلبى باشد خواندن آن مناسب است .

به نقل از کتاب شریف مفاتیح الجنان - اعمال ماه مبارک شعبان

متن کامل مفاتیح الجنان در پایگاه شهد آوینی

صفحه دانلود صوت انواع دعا ها و مناجات و زیارات- در پایگاه شهید آوینی